NPK, de hoofd-voedingsstoffen.  Zowel bij kunstmest als bij biologische mest worden de voedingswaarden aangegeven in (meestal) 3 cijfers. De volgorde van deze letter is vast en altijd  N-P-K. Deze wordt in getallen uitgedrukt 7-4-5  staat dus voor:  N = stikstof 7% , P = fosfaat 4% en K = Kalium 5%.

In grote lijnen:

N = Stikstof:  Stikstof is de belangrijkste voedingsstof voor planten. Zonder stikstof kunnen planten niet groeien. Geef je veel  stikstof dan krijg je lange en snelgroeiende planten. Bij gras (gazon) is dit juist de bedoeling.

P = Fosfaat: Fosfaat stimuleert het wortelgestel.  En juist het wortelgestel is zo ontzettend belangrijk voor planten, deze zorgt inmmers voor de opname van (alle) meststoffen en voldoende vocht.  Fosfaat zorgt ook voor de voortplanting (bloemen en zaden) en voor een stevige bouw.

K - Kalium: Kalium regelt in grote lijnen de energie van planten. Maakt de plant sterker en zorgt dat voedingstoffen worden omgezet dmv (zon)licht. Kalium is belangrijk voor de vorming van bloemen, bollen en knollen vandaar dat moestuinders zorgen voor voldoende kalium. Kalium zorgt ook voor voldoende hardheid, dit beschermt planten tegen koude en aantastingen.

Een vierde cijfer achter de hoofdbestanddelen (bijvoorbeeld 6-4-5 +3Mg) is de waarde van Magnesium. Magnesium is een belangrijke hulpstof dat de planten helpt bladeren groener (harder) te maken.  Groener blad kan meerenergie opwekken en maakt de planten daarom vitaler en minder gevoelig voor insecten en schimmels.

Naast al deze stoffen hebben planten ook nog Kalk en een flinke lijst sporenelementen nodig (zie deze maar als vitamientjes voor planten).
Bij een gezonde en levende bodem kunnen planten de sporenelementen voldoende opnemen. Hiervoor is de standplaats van je planten weer belangrijk, zo kan bijvoorbeeld de zuurgraad van de bodem de opname van bepaalde sporenelementen enorm moeilijk maken. Voorbeelden van sporenelementen zijn mangaan, ijzer, zink, koper, borium en molybdeen, maar de volledige lijst is veel langer.

Verder zijn de standplaats (zonnig of schaduw),  de grondsoort (zand, klei of veen), de vochthuishouding (droog, vochtig of nat) en de zuurtegraad bepalend hoe de plant haar voeding kan opnemen ( en gebruiken voor groei, bloei en vruchtvorming)

Zo kunnen sommige planten, als ze te nat staan onvoldoende meststoffen en bepaalde sporenelementen opnemen, waardoor de plant uiteindelijk lijkt weg te kwijnen.

Dit is de reden waarom een Rhododendron bijvoorbeeld niet gemakkelijk in de zon langs de kust zal groeien.
De zuurgraad van je bodem is maar zeer beperkt te regelen. Veel planten maak je blij als je regelmatig kalk strooit.